از خیر وبلاگ گروهی گذشتم . و اینک منم ...

سلام

گور بابای دنیا . این دو تا دوست ما آریا و شایان نیومدن . دیگه تصمیم گرفتم اینجا را خودم بگردونم دوست داشتم وبلاگی مثل وبلاگ هنوز که چند نفر مثل سیدآبادی حسن نیا فغفوری  و... می نویسند داشته باشیم اما نشد.

 پس اینک منم

      دانشجوی ارتباطات  

               دانشگاه آزاد تبریز

خوب آرزو بر جوانان عیب نیست. من علی اکبرزاده دانشجوی ترم دوم ارتباطات در این وبلاگ در سه محور خواهم نوشت 

۱- در مورد مدرنیته : البته غرض از مدرنیته فقط یک بهانه است من علاقه زیادی به بخش اندیشه دارم و سعی کنم موضوع را از مدرنیته و البته کمی قبل از ان تا حال در غرب و ایران پیگیری کنم و البته گاهی مقایسه

۲- بازی با کلمات و یافتن معادل های جدید و همچنین کمی دقت در معادل های ترجمه شده و بار معنائی آن برایم مهم هستند که هر جا مطلبی جالب دیدم در اینجا می آورم. البته در دو سه یادداشت اخیر این کار را کرده ام و اما

۳- می خواهم از روزنامه ها و مجلاتی که با آنها زندگی کرده ام و با آنها خوشحال شده ام غمگین شده ام و هر بار با توقیف شان گوشه ای از قلبم را و زندگی ام را .....

من عاشق مجله و روزنامه و کتاب هستم . تنها سهم من از زندگی . پدرم نیز روزنامه نگاری محلی در تبریز و ماجراجوئی سیاسی بود که ارشیوی نسبتا کاملی از روزنامه مشروطیت چون صور اسرافیل تا مطبوعات زمان رضا شاه و نهضت ملی شدن نفت و غیره داشت و من از کودکی با آنان بزرگ شدم و .......تا روزی دیگر   

------------------

پ . ن

در اینجا از دوستان عزیزی که با گذاشتن کامنت هائی محبت کرده و برخی نیز رهنمودهائی داده اند که از همه تشکر می کنم

اول از همه هم رشته ای و هم دانشگاهی عزیزم منصور حیدر پور صاحب وبلاگ بانک مقالات روزنامه نگاری 

 همچنین دوست عزیزم آقای مجید مجد نیا صاحب وبلاگ دریچه ای بسوی ارتباطات

 و  همچنین مدی عزیز صاحب وبلاگ نسل سه افکار و عقاید یک نسل سومی که بیشتر در کار معلم آزاری هست !!!

و نیما حیدری عزیز صاحب وبلاگ یادداشت های یک خبرنگار  که هم رشته ای هستیم و در دانشگاه ازاد اراک روزنامه نگاری می خواند

و مریم عزیز صاحب وبلاگ شادمانه که کلی جوک  sms دارد

و البته استاد گرامی آقای دکتر حسن اردستانی صاحب وبلاگ بی خبری خوش خبری نیست سنگ تمام گذاشته اند و علاوه بر چند توصیه ارزشمند در کامنت های خود هم آدرس این وبلاگ را کذاشته اند . البته اگر عمر باقی بود در مورد یکی از یادداشت های ایشان با عنوان برهم زدن بازی دموکراسی چرا؟ بیشتر خواهم نوشت .

لات روزنامه نگاری